πότε το ψηφίσατε παιδιά; Γιατί σας έχουμε στην Βουλή;

ΝΟΜΟΣ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 4021/2011

ΦΕΚ Α΄ 218/03.10.2011

Ενισχυμένα μέτρα εποπτείας και εξυγίανσης των πιστωτικών ιδρυμάτων - Ρύθμιση

θεμάτων χρηματοπιστωτικού χαρακτήρα - Κύρωση της Σύμβασης - Πλαίσιο του

Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και των τροποποιήσεων της

και άλλες διατάξεις.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ - ΠΛΑΙΣΙΟ

ΤΟΥ ΕΤΧΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΠΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ - ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΕΤΧΣ

Αρθρο 48

Κυρώνονται και έχουν την ισχύ, που ορίζει το άρθρο 28 του Συντάγματος:

α) Η Σύμβαση - Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με τα τρία Παραρτήματα της, που υπογράφηκε στις 16 Ιουνίου 2010, μεταξύ αφ` ενός των ακόλουθων Κρατών - Μελών της Ευρωζώνης: Βασίλειο του

Βελγίου, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Ιρλανδία, Βασίλειο της Ισπανίας, Γαλλική Δημοκρατία, Ιταλική Δημοκρατία, Κυπριακή Δημοκρατία, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, Δημοκρατία της Μάλτας, Βασίλειο των Κάτω Χωρών,

Δημοκρατία της Αυστρίας, Πορτογαλική Δημοκρατία, Δημοκρατία της Σλοβενίας, Σλοβακική Δημοκρατία, Δημοκρατία της Φινλανδίας, Ελληνική Δημοκρατία και αφ`  ετέρου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).

β) Η τροποποίηση της Σύμβασης - Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου

Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με τα τέσσερα Παραρτήματα της, που υπογράφηκε στις 30 Ιουνίου 2011, μεταξύ αφ` ενός των ακόλουθων Κρατών - Μελών: Βασίλειο του Βελγίου, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Ιρλανδία,

Βασίλειο της Ισπανίας, Γαλλική Δημοκρατία, Ιταλική Δημοκρατία, Κυπριακή Δημοκρατία, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, Δημοκρατία της Μάλτας, Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Δημοκρατία της Αυστρίας, Πορτογαλική Δημοκρατία, Δημοκρατία

της Σλοβενίας, Σλοβακική Δημοκρατία, Δημοκρατία της Φινλανδίας, Ελληνική Δημοκρατία, Δημοκρατία της Εσθονίας και αφ` ετέρου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και

γ) Η τροποποίηση της Σύμβασης - Πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με τα τρία Παραρτήματα της, που υπογράφηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2011, μεταξύ αφ` ενός των ακόλουθων Κρατών - Μελών: Βασίλειο του Βελγίου, Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, Εσθονία, Ιρλανδία, Ελληνική Δημοκρατία, Βασίλειο της Ισπανίας, Γαλλική Δημοκρατία, Ιταλική Δημοκρατία, Κυπριακή Δημοκρατία, Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, Δημοκρατία της Μάλτας, Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Δημοκρατία της Αυστρίας, Πορτογαλική Δημοκρατία, Δημοκρατία της Σλοβενίας, Σλοβακική Δημοκρατία, Δημοκρατία της Φινλανδίας και αφ` ετέρου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF),

τα κείμενα των οποίων, σε πρωτότυπο στην αγγλική γλώσσα και σε μετάφραση στην ελληνική γλώσσα, έχουν ως εξής:

"ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΤΑΙ ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ"

α)  ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ (EFSF)

Μεταξύ του

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ

ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΟΥΚΑΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΛΤΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΣΛΟΒΕΝΙΑΣ ΣΛΟΒΑΚΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ

Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟ TOY EFSF (η «Σύμβαση») συνάπτεται μεταξύ:

(Α) του Βασιλείου του Βελγίου, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, της Ιρλανδίας, του Βασιλείου της Ισπανίας, της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Ιταλικής Δημοκρατίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Μεγάλου Δουκάτου του

Λουξεμβούργου, της Δημοκρατίας της Μάλτας, του Βασιλείου των Κάτω Χωρών, της Δημοκρατίας της Αυστρίας, της Πορτογαλικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, της Σλοβακικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και της Ελληνικής Δημοκρατίας (τα «Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης» ή οι «Μέτοχοι του EFSF»)

και (Β) του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας («EFSF»), ανώνυμης εταιρείας που έχει συσταθεί στο Λουξεμβούργο, με έδρα στο Λουξεμβούργο, επί της διεύθυνσης: 43, avenue John F. Kennedy, L-1855 Luxemburg (R.C.S.

Luxemburg B153.414) (από κοινού τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης και ο EFSF αναφέρονται στο εξής ως: τα «Μέρη»).

ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Επειδή:

(1) Στις 9 Μαΐου 2010, αποφασίστηκε ένα ολοκληρωμένο πακέτο μέτρων που περιλαμβάνει (α) ένα Κανονισμό του Συμβουλίου ο οποίος συστήνει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης («EFSM») βάσει του αρθρου 122(2)

της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και (β) το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας («EFSF»), για την παροχή οικονομικής στήριξης στα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης τα οποία αντιμετωπίζουν δυσχερείς και

εξαιρετικές καταστάσεις οι οποίες τελούν πέραν του ελέγχου τους. Προβλέπεται ότι η οικονομική στήριξη προς τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης σε συνεργασία με το ΔΝΤ θα παρέχεται υπό όρους συγκρίσιμους με τα δάνεια στήριξης σταθερότητας

που έχουν προκαταβληθεί από Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης προς την Ελληνική Δημοκρατία.

(2) To EFSF συστάθηκε στις 7 Ιουνίου 2010 προκειμένου να παράσχει στήριξη σταθερότητας σε Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης με τη μορφή συμβάσεων δανειακής διευκόλυνσης («Συμβάσεις Δανειακής Διευκόλυνσης») και δανείων («Δάνεια») βάσει αυτών, ύψους έως 440 δις ευρώ για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η διαθεσιμότητα των συγκεκριμένων Συμβάσεων Δανειακής Διευκόλυνσης προϋποθέτει τη σύναψη από τα αιτούντα τα εν λόγω δάνεια Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης μνημονίων συνεννόησης (καθένα από τα οποία: «Μνημόνιο») με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία θα ενεργεί για λογαριασμό των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης, αναφορικά με τη δημοσιονομική σταθερότητα και την οικονομική πολιτική τους η οποία θα πρέπει να βρίσκεται σε συμμόρφωση με τους όρους του εν λόγω Μνημονίου. Αναφορικά με κάθε τέτοια Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, το

αντίστοιχο επωφελούμενο Κράτος Μέλος της Ευρωζώνης θα αναφέρεται ως: ο «Δανειολήπτης».

(3) Με απόφαση που ελήφθη στις 7 Ιουνίου 2010 από τους εκπροσώπους των κυβερνήσεων των 16 Κρατών Μελών της Ευρωζώνης, οι οποίοι ενήργησαν βάσει των συμπερασμάτων στα οποία κατέληξαν τα 27 Κράτη Μέλη στις 9 Μαΐου 2010,

ανατέθηκε στην Επιτροπή η ανάληψη ορισμένων αρμοδιοτήτων και καθηκόντων όπως προβλέπεται από τους όρους της παρούσας Σύμβασης.

(4) To EFSF θα χρηματοδοτεί τη χορήγηση των εν λόγω δανείων μέσω της έκδοσης ή σύναψης ομολόγων, γραμματίων, εμπορεύσιμων τίτλων, χρεογράφων ή άλλων χρηματοδοτικών μέσων («Χρηματοδοτικά Μέσα») τα οποία θα είναι καλυμμένα με

ανέκκλητες και άνευ όρων εγγυήσεις (κάθε μία από τις οποίες: η «Εγγύηση») των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης που θα ενεργούν ως εγγυητές για τα εν λόγω Χρηματοδοτικά Μέσα, όπως προβλέπεται από τους όρους της παρούσας Σύμβασης. Οι

εγγυητές (οι «Εγγυητές») των Χρηματοδοτικών Μέσων που εκδίδονται ή συνάπτονται από το EFSF θα περιλαμβάνουν κάθε ένα Κράτος Μέλος της Ευρωζώνης (εκτός όσων είναι ή καθίστανται Αποχωρούντες Εγγυητές βάσει του Αρθρου 2(7) πριν την έκδοση των εν λόγω Χρηματοδοτικών Μέσων).

(5) Εχει ληφθεί πολιτική απόφαση από όλα τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης για την παροχή Εγγυητικών Δεσμεύσεων (όπως αυτές ορίζονται στο Αρθρο 2(3)) βάσει των όρων της παρούσας Σύμβασης.

(6) Τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης και το EFSF συνάπτουν την παρούσα Σύμβαση που θέτει τους όρους και τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων το EFSF μπορεί να χορηγεί Δάνεια σε Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης, να χρηματοδοτεί τα εν λόγω Δάνεια μέσω της έκδοσης ή της σύναψης Χρηματοδοτικών Μέσων καλυμμένων από Εγγυήσεις που εκδίδονται από τους Εγγυητές, τους όρους και τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων οι Εγγυητές θα εκδίδουν τις Εγγυήσεις για τα Χρηματοδοτικά Μέσα τα

οποία εκδίδονται ή συνάπτονται από το EFSF, τις μεταξύ τους διευθετήσεις στην περίπτωση που ένας Εγγυητής θα πρέπει να καταβάλει ποσό βάσει Εγγύησης, το οποίο είναι μεγαλύτερο από το ποσοστό του που προβλέπεται για κάποιο

Χρηματοδοτικό Μέσο και ορισμένα άλλα θέματα τα οποία σχετίζονται με το EFSF.

Για τους παραπάνω λόγους, τα Μέρη συμφώνησαν ως εξής:

1. ΘΕΣΗ ΣΕ ΙΣΧΥ

(1) Μόλις τουλάχιστον πέντε (5) Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης που αποτελούν τουλάχιστον τα δύο τρίτα (2/3) των συνολικών εγγυητικών δεσμεύσεων που ορίζονται στο Παράρτημα 1 (οι «Συνολικές Εγγυητικές Δεσμεύσεις») υποβάλουν στο EFSF την έγγραφη επιβεβαίωση τους, η οποία θα είναι ουσιαστικά της μορφής του Παραρτήματος 3 πως έχουν ολοκληρώσει όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται από την εθνική τους νομοθεσία και διασφαλίζουν την πλήρη ισχύ και εγκυρότητα των υποχρεώσεων τους που απορρέουν από την παρούσα («Επιβεβαίωση Δέσμευσης»), τότε η παρούσα Σύμβαση (με εξαίρεση την υποχρέωση των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης να εκδίδουν Εγγυήσεις βάσει της παρούσας) θα τεθεί σε ισχύ και θα καταστεί δεσμευτική μεταξύ του EFSF και των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης που έχουν υποβάλει τις εν λόγω Επιβεβαιώσεις Δέσμευσης.

(2) Η υποχρέωση των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης να εκδίδουν Εγγυήσεις βάσει της παρούσας Σύμβασης, θα τεθεί σε ισχύ και θα καταστεί δεσμευτική μεταξύ του EFSF και των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης που έχουν υποβάλει τις εν λόγω

Επιβεβαιώσεις Δέσμευσης μόνο όταν υποβληθούν στο EFSF οι Επιβεβαιώσεις Δέσμευσης από Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης των οποίων οι Επιβεβαιώσεις Δέσμευσης αντιπροσωπεύουν αθροιστικά τουλάχιστον το ενενήντα τοις εκατό (90%) των

Συνολικών Εγγυητικών Δεσμεύσεων. Κράτος Μέλος της Ευρωζώνης το οποίο αιτείται στήριξη σταθερότητας από τα υπόλοιπα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης ή το οποίο επωφελείται από οικονομική στήριξη βάσει παρόμοιου προγράμματος ή το οποίο

είναι ήδη Αποχωρών Εγγυητής δεν θα συμπεριλαμβάνεται στον υπολογισμό επίτευξης του ως άνω ορίου του ενενήντα τοις εκατό (90%) των Συνολικών Εγγυητικών Δεσμεύσεων.

(3) Η παρούσα Σύμβαση και η υποχρέωση παροχής Εγγυήσεων σύμφωνα με τους όρους της θα τεθούν σε ισχύ και θα καταστούν δεσμευτικές για τα υπόλοιπα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης (τα οποία δεν έχουν υποβάλει τις Επιβεβαιώσεις

Δέσμευσης τους όταν η Σύμβαση ή η υποχρέωση παροχής Εγγυήσεων τεθούν σε ισχύ βάσει του Αρθρου 1(1) ή 1(2)) όταν τα εν λόγω Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης υποβάλουν τις Επιβεβαιώσεις Δέσμευσης τους, αντίγραφα των οποίων θα πρέπει να

κοινοποιηθούν στην Επιτροπή.

2. ΠΑΡΟΧΗ ΔΑΝΕΙΩΝ, ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΗ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ

(1) Τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης συμφωνούν ότι, στην περίπτωση υποβολής αιτήματος από κάποιο Κράτος Μέλος της Ευρωζώνης προς τα υπόλοιπα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης για δάνειο στήριξης σταθερότητας (i) η Επιτροπή (συμπράττοντας

με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ), δια της παρούσας εξουσιοδοτείται να διαπραγματευτεί με τον αντίστοιχο Δανειολήπτη το Μνημόνιο, το οποίο θα συνάδει με απόφαση που δύναται να λάβει το Συμβούλιο βάσει του Αρθρου 136 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής. Η Επιτροπή δια της παρούσας εξουσιοδοτείται να οριστικοποιήσει τους όρους του εν λόγω Μνημονίου και να το υπογράψει με το Δανειολήπτη για λογαριασμό των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης, αφότου το Μνημόνιο εγκριθεί από την Ομάδα Εργασίας Eurogroup (εκτός εάν έχει ήδη συναφθεί κάποιο Μνημόνιο μεταξύ του Δανειολήπτη και της Επιτροπής, βάσει του Μηχανισμού EFSM, το οποίο έχει εγκριθεί από όλα τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης, οπότε ισχύει το συγκεκριμένο Μνημόνιο, με την προϋπόθεση ότι αυτό καλύπτει τη στήριξη σταθερότητας τόσο του Μηχανισμού EFSM όσο και του Ταμείου EFSF)" (ii) μετά την έγκριση του εν λόγω Μνημονίου, η Επιτροπή, συμπράττοντας με την ΕΚΤ, θα υποβάλει πρόταση στην Ομάδα Εργασίας Eurogroup με τους βασικούς όρους της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης που θα

προταθούν στο Δανειολήπτη, βάσει αξιολόγησης των συνθηκών της αγοράς και με την προϋπόθεση ότι οι όροι της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης θα περιλαμβάνουν χρηματοπιστωτικούς όρους συμβατούς με το Μνημόνιο και ότι οι

προθεσμίες λήξης των δόσεων θα είναι συμβατές με τη βιωσιμότητα του χρέους`

(iii) κατόπιν απόφασης της Ομάδας Εργασίας Eurogroup, το EFSF (σε συνεργασία με την Ομάδα Εργασίας Eurogroup) θα διαπραγματευτεί τους αναλυτικούς και τεχνικούς όρους των Συμβάσεων Δανειακής Διευκόλυνσης βάσει των οποίων τα

Δάνεια, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις τους, θα διατίθενται στον αντίστοιχο Δανειολήπτη, με την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω Συμβάσεις Δανειακής Διευκόλυνσης θα έχουν ουσιαστικά τη μορφή μίας πρότυπης Σύμβασης Δανειακής

Διευκόλυνσης η οποία θα έχει εγκριθεί από τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, και ότι οι χρηματοπιστωτικές παράμετροι των εν λόγω Συμβάσεων Δανειακής Διευκόλυνσης θα βασίζονται στους χρηματοπιστωτικούς όρους που έχουν προταθεί από την Επιτροπή, σε σύμπραξη με την ΕΚΤ, και έχουν εγκριθεί από την Ομάδα Εργασίας Eurogroup` τέλος, (iv) το EFSF θα συγκεντρώνει, θα επαληθεύει και θα φυλάσσει όλα τα προαπαιτούμενα των εν λόγω Συμβάσεων Δανειακής Διευκόλυνσης και τις υπογεγραμμένες εκδόσεις όλων των συναφών εγγράφων. Οι όροι του Αρθρου 3(2) θέτουν τη βάση για τις σχετικές με τα Δάνεια αποφάσεις που λαμβάνονται σύμφωνα με μία υφιστάμενη Σύμβαση

Δανειακής Διευκόλυνσης. Δεδομένου ότι το Ταμείο EFSF δεν αποτελεί πιστωτικό ίδρυμα, ο Δανειολήπτης θα πρέπει να δεσμεύεται, για κάθε Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, ότι δεν απαιτείται κανονιστική εξουσιοδότηση για την παροχή των

Δανείων από το EFSF στο συγκεκριμένο Δανειολήπτη βάσει της εθνικής του νομοθεσίας ή ότι υφίσταται στην ισχύουσα νομοθεσία του εξαίρεση για την εν λόγω απαίτηση κανονιστικής εξουσιοδότησης. Οι Εγγυητές δια της παρούσας

εξουσιοδοτούν το EFSF να υπογράφει τις εν λόγω Συμβάσεις Δανειακής Διευκόλυνσης, με την προϋπόθεση της προηγούμενης ομόφωνης έγκρισης από όλους τους Εγγυητές που συμμετέχουν στη σχετική ψηφοφορία των Εγγυητών.

(2) Αναφορικά με κάθε Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης και τα Δάνεια που θα χορηγούνται βάσει αυτής, τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης συμφωνούν ότι το EFSF (σε συνεργασία με την Ομάδα Εργασίας Eurogroup) θα είναι εξουσιοδοτημένο να

δομεί και να διαπραγματεύεται τους όρους βάσει των οποίων το EFSF μπορεί να εκδίδει ή να συνάπτει Χρηματοδοτικά Μέσα είτε μεμονωμένα είτε στο πλαίσιο ενός προγράμματος ή προγραμμάτων έκδοσης χρεογράφων (καθένα από τα οποία: το

«Πρόγραμμα EFSF») για τη χρηματοδότηση των Δανείων που παρέχονται στους Δανειολήπτες. Στο βαθμό που επιτρέπεται από τις συνθήκες της αγοράς και εφόσον δεν προβλέπεται διαφορετικά στην παρούσα Σύμβαση, τα εν λόγω Χρηματοδοτικά Μέσα θα είναι ουσιαστικά του ιδίου χρηματοπιστωτικού προφίλ όπως και τα σχετικά Δάνεια (με την προϋπόθεση ότι (x) για επιχειρησιακούς λόγους, θα χρειάζεται να υπάρχουν καθυστερήσεις μεταξύ των ημερομηνιών έκδοσης και των ημερομηνιών καταβολής προκειμένου να διευκολύνονται οι μεταφορές των κεφαλαίων και η επίκληση των Εγγυήσεων και (y) ανεξάρτητα με

την ευθύνη κάθε Εγγυητή να καταβάλει τα οφειλόμενα ποσά τόκου και αρχικού κεφαλαίου που παραμένουν ανεξόφλητα βάσει των Χρηματοδοτικών Μέσων, ότι η προσφυγή των Επενδυτών κατά του EFSF βάσει των Χρηματοδοτικών Μέσων θα

περιορίζεται στα περιουσιακά στοιχεία του EFSF περιλαμβανομένων, ιδιαιτέρως, των ποσών που αυτό ανακτά αναφορικά με τα Δάνεια). Το επιτόκιο το οποίο θα ισχύει για κάθε Δάνειο έχει Σκοπό να καλύπτει το κόστος χρηματοδότησης από το EFSF και θα περιλαμβάνει ένα περιθώριο (το «Περιθώριο») το οποίο θα παρέχει αποζημίωση για τους Εγγυητές. Η Διαχειριστική Αμοιβή μπορεί να χρησιμοποιείται για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών του EFSF και κάθε άλλης δαπάνης και εξόδου που σχετίζεται με την έκδοση των Χρηματοδοτικών Μέσων και δεν έχει με άλλο τρόπο χρεωθεί στον αντίστοιχο Δανειολήπτη.

(3) Αναφορικά με τα Χρηματοδοτικά Μέσα τα οποία εκδίδονται ή συνάπτονται είτε βάσει ενός Προγράμματος EFSF είτε ανεξάρτητα, κάθε Εγγυητής θα εκδίδει μία ανέκκλητη και άνευ όρων Εγγύηση, η μορφή της οποίας θα πρέπει να έχει

εγκριθεί από τους Εγγυητές για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης ενώ το ύψος της θα ισούται με το γινόμενο (α) του ποσοστού που ορίζεται δίπλα στο όνομα κάθε Εγγυητή στην τρίτη στήλη (η «Κλίμακα Συνεισφοράς») στο Παράρτημα 2 (όπως

το συγκεκριμένο ποσοστό προσαρμόζεται κατά καιρούς σύμφωνα με τους όρους της παρούσας Σύμβασης και / ή για να καταδείξει τυχόν Κράτος Μέλος της Ευρωζώνης το οποίο δεν έχει ακόμη υποβάλει την Επιβεβαίωση Δέσμευσης του κατά τη

διάρκεια της περιόδου υλοποίησης βάσει του Αρθρου 1, και όπως αυτό (το ποσοστό) έχει γνωστοποιηθεί εγγράφως από το EFSF στους Εγγυητές) (το «Προσαρμοσμένο Ποσοστό Κλίμακας Συνεισφοράς»), (β) του 120%, και (γ) των υποχρεώσεων του EFSF (ως προς το αρχικό κεφάλαιο, τον τόκο ή άλλα οφειλόμενα ποσά) αναφορικά με τα Χρηματοδοτικά Μέσα τα οποία εκδίδονται ή συνάπτονται από το EFSF είτε βάσει ενός Προγράμματος EFSF είτε ανεξάρτητα. Εάν το EFSF εκδώσει Χρηματοδοτικά Μέσα βάσει ενός Προγράμματος EFSF, κάθε Εγγυητής θα εκδώσει την Εγγύηση του προκειμένου να καλύψει όλα τα Χρηματοδοτικά Μέσα τα οποία εκδίδονται ή συνάπτονται σύμφωνα με το αντίστοιχο Πρόγραμμα EFSF. Τα Υλικά της Προσφοράς ή τα συμβατικά έγγραφα κάθε έκδοσης ή σύναψης των Χρηματοδοτικών Μέσων που πραγματοποιείται βάσει ενός Προγράμματος EFSF θα επιβεβαιώνουν ποιοι Εγγυητές έχουν διαθέσει Εγγυήσεις που καλύπτουν τα αντίστοιχα Χρηματοδοτικά Μέσα ή την έκδοση αυτών. To EFSF δύναται επίσης να ζητήσει από τους Εγγυητές να εκδώσουν Εγγυήσεις βάσει της παρούσας Σύμβασης για άλλους σκοπούς οι οποίοι είναι στενά συνδεδεμένοι με κάποια έκδοση Χρηματοδοτικών Μέσων που διευκολύνει την απόκτηση και διατήρηση υψηλής αξιολόγησης για τα Χρηματοδοτικά Μέσα που εκδίδονται από το EFSF καθώς και την επαρκή χρηματοδότηση από το EFSF. Η απόφαση έκδοσης Εγγυήσεων για τους εν λόγω άλλους σκοπούς αναφορικά με κάποιο Πρόγραμμα EFSF ή κάποια ανεξάρτητη έκδοση ή σύναψη Χρηματοδοτικών Μέσων θα λαμβάνεται ομόφωνα από τους Εγγυητές.

Από κανένα Εγγυητή δεν θα απαιτείται να εκδίδει Εγγυήσεις που θα τον οδηγούσαν σε Εκθεση σε Εγγυητικό Κίνδυνο η οποία υπερβαίνει τη συνολική του εγγυητική δέσμευση (η «Εγγυητική Δέσμευση») που ορίζεται δίπλα στο όνομα του στο Παράρτημα 1. Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, η «Εκθεση σε Εγγυητικό Κίνδυνο» κάποιου Εγγυητή ισούται με το άθροισμα: (i) του ποσού των Εγγυήσεων που έχει εκδώσει μεν αλλά παραμένουν μη ενεργοποιηθείσες και (ii) του ποσού που έχει καταβάλει και δεν του έχει αποδοθεί βάσει των Εγγυήσεων που έχει εκδώσει σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. Αναλόγως, εάν κάποια

ανεξόφλητη, μη ενεργοποιηθείσα Εγγύηση λήξει ή εάν αποδοθεί κάποιο ποσό το οποίο έχει αναληφθεί βάσει Εγγύησης, αυτό θα μειώσει την Εκθεση του Εγγυητή σε Εγγυητικό Κίνδυνο και θα ανανεώσει τη δυνατότητα του να εκδίδει Εγγυήσεις βάσει της παρούσας Σύμβασης.

(4) (α) Οι Εγγυήσεις θα εγγυώνται ανέκκλητα και άνευ όρων την ορθή καταβολή των προγραμματισμένων πληρωμών τόκου και αρχικού κεφαλαίου που οφείλονται βάσει των Χρηματοδοτικών Μέσων που εκδίδονται από το EFSF. Στην περίπτωση

Προγραμμάτων EFSF, οι Εγγυητές θα εκδίδουν Εγγυήσεις που εγγυώνται όλες τις σειρές των Χρηματοδοτικών Μέσων που εκδίδονται εκάστοτε βάσει του αντίστοιχου Προγράμματος EFSF. Τα Υλικά της Προσφοράς και / ή τα συμβατικά έγγραφα κάθε

σειράς θα επιβεβαιώνουν ποιες Εγγυήσεις καλύπτουν τη συγκεκριμένη σειρά, και πιο συγκεκριμένα, εάν κάποιος Εγγυητής του αντίστοιχου Προγράμματος EFSF έχει στη συνέχεια καταστεί Αποχωρών Εγγυητής και δεν εγγυάται πλέον τις περαιτέρω

εκδόσεις ή σειρές του εν λόγω Προγράμματος EFSF.

(β) Οι Εγγυήσεις δύνανται να εκδίδονται σε κάποιον διαχειριστή ομολόγων ή άλλον εκπρόσωπο των ομολογιούχων ή των πιστωτών (ο «Εκπρόσωπος των Ομολογιούχων») ο οποίος θα δικαιούται να προβάλλει αιτήματα βάσει των Εγγυήσεων για λογαριασμό των κατόχων των Χρηματοδοτικών Μέσων και να εκτελεί τις αξιώσεις των κατόχων των Χρηματοδοτικών Μέσων έτσι ώστε να διευκολύνεται η διαχείριση των απαιτήσεων επί των Εγγυήσεων. Οι αναλυτικοί όροι και προϋποθέσεις κάθε έκδοσης των Χρηματοδοτικών Μέσων και των σχετικών Εγγυήσεων θα συμφωνούνται από το EFSF με την προϋπόθεση της έγκρισης των Εγγυητών, και θα περιγράφονται στα αντίστοιχα Υλικά της Προσφοράς (όπως ορίζεται στο Αρθρο 4(1)) και τα ισχύοντα συμβατικά έγγραφα.

(5) Ο Εγγυητής θα πρέπει να εκδώσει μία Εγγύηση σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση μόνο εάν:

(α) η εν λόγω Εγγύηση εκδίδεται αναφορικά με Χρηματοδοτικά Μέσα που εκδίδονται ή συνάπτονται είτε βάσει ενός Προγράμματος EFSF είτε ανεξάρτητα και τα εν λόγω Χρηματοδοτικά Μέσα χρηματοδοτούν ένα ή περισσότερα Δάνεια που

έχουν εγκριθεί βάσει των όρων της παρούσας Σύμβασης και του Καταστατικού του EFSF ή εάν η Εγγύηση εκδίδεται για κάποιον άλλο στενά συνδεδεμένο Σκοπό σύμφωνα με το Αρθρο 2(3),

(β) η Εγγύηση εκδίδεται για τη διευκόλυνση της χρηματοδότησης βάσει Συμβάσεων Δανειακών Διευκολύνσεων που θα συναφθούν έως και ης 30 Ιουνίου 2013 (περιλαμβανομένης της χρηματοδότησης Δανείων που θα χορηγηθούν σύμφωνα με

υφιστάμενη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης μετά την εν λόγω ημερομηνία και οποιαδήποτε συναφή έκδοση ομολόγων ή χρεογράφων που σχετίζονται με αυτήν) ενώ η Εγγύηση εκδίδεται, σε κάθε περίπτωση, έως και τις 30 Ιουνίου 2013,

(γ) η μορφή της Εγγύησης έχει εγκριθεί από τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης και του Προγράμματος EFSF, (δ) η ευθύνη του Εγγυητή σύμφωνα με την Εγγύηση αναλαμβάνεται για ένα μέγιστο ποσό το οποίο συνάδει με τους όρους του Αρθρου 2(3), και (ε) είναι εκφρασμένη σε ευρώ ή σε άλλο νόμισμα το οποίο έχει εγκριθεί από

τους Εγγυητές για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης.

(6) Η Εγγυητική Δέσμευση κάθε Εγγυητή για την παροχή Εγγυήσεων είναι ανέκκλητη, πάγια και δεσμευτική. Κάθε Εγγυητής οφείλει, σύμφωνα με τους όρους της παρούσας Σύμβασης, να εκδίδει Εγγυήσεις έως του ποσού της Εγγυητικής του

Δέσμευσης, για ποσά που καθορίζονται από το EFSF και σε ημερομηνίες που προσδιορίζονται από το EFSF, προκειμένου να διευκολύνεται η έκδοση ή σύναψη Χρηματοδοτικών Μέσων βάσει του αντίστοιχου Προγράμματος EFSF ή ανεξάρτητων

Χρηματοδοτικών Μέσων, σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με τη χρηματοδοτική στρατηγική του EFSF.

(7) Εάν κάποιο Κράτος Μέλος της Ευρωζώνης, λόγω οικονομικών δυσκολιών, υποβάλει αίτημα στο EFSF για δάνειο στήριξης σταθερότητας, μπορεί να ζητήσει από τους υπόλοιπους Εγγυητές, μέσω γραπτής γνωστοποίησης, η οποία θα συνοδεύεται από επαρκή δικαιολογητικά (με κοινοποίηση προς την Επιτροπή και τον Πρόεδρο της Ομάδας Εργασίας Eurogroup), να δεχθούν ότι ο συγκεκριμένος Εγγυητής δεν θα συμμετάσχει πλέον στην έκδοση Εγγύησης για οποιαδήποτε μελλοντική έκδοση χρεογράφων από το EFSF. Η απόφαση των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης επί ενός τέτοιου αιτήματος θα λαμβάνεται το αργότερο όταν αποφασίζουν για τη σύναψη οποιασδήποτε μελλοντικής Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης ή μελλοντικού Δανείου.

(8) Σε κάθε Δανειολήπτη θα χρεώνεται μία προκαταβολική διαχειριστική αμοιβή (η «Διαχειριστική Αμοιβή») η οποία θα υπολογίζεται ως 50 μονάδες βάσης επί του συνολικού αρχικού κεφαλαίου κάθε Δανείου και η οποία θα παρακρατείται από

το χρηματικό ποσό που εισπράττεται από το Δανειολήπτη για κάθε τέτοιο Δάνειο.

Επιπροσθέτως, η καθαρή τρέχουσα αξία (υπολογιζόμενη στη βάση του εσωτερικού βαθμού απόδοσης των Χρηματοδοτικών Μέσων που χρηματοδοτούν το συγκεκριμένο Δάνειο (ή άλλου μεικτού εσωτερικού βαθμού απόδοσης όπως μπορεί να θεωρηθεί

κατάλληλο στην περίπτωση Διαφοροποιημένης Χρηματοδοτικής Στρατηγικής), το «Προεξοφλητικό Επιτόκιο») του αναμενόμενου Περιθωρίου που θα συσσωρευόταν επί κάθε Δανείου κατά την προγραμματισμένη ημερομηνία λήξης του θα παρακρατείται από το χρηματικό ποσό που εισπράττεται από το Δανειολήπτη για κάθε τέτοιο Δάνειο. Η Διαχειριστική Αμοιβή και η καθαρή τρέχουσα αξία του αναμενόμενου Περιθωρίου, μαζί με κάθε άλλο ποσό που αποφασίζει το EFSF να παρακρατήσει ως πρόσθετο ταμειακό αποθεματικό ασφαλείας, θα παρακρατούνται μεν από το χρηματικό ποσό που θα εισπράττεται από το Δανειολήπτη αναφορικά με κάθε τέτοιο Δάνειο (έτσι ώστε κατά την ημερομηνία εκταμίευσης (η «Ημερομηνία Εκταμίευσης») ο Δανειολήπτης να εισπράττει το καθαρό ποσό (το «Καθαρό Ποσό Εκταμίευσης»)) αλλά δεν θα μειώνουν το αρχικό κεφάλαιο του εν λόγω Δανείου το οποίο ο Δανειολήπτης υποχρεούται να αποπληρώσει και επί του οποίου συσσωρεύεται ο τόκος βάσει του αντίστοιχου Δανείου. Τα εν λόγω παρακρατηθέντα ποσά θα αποτελούν ταμειακό απόθεμα το οποίο θα λειτουργεί ως πιστωτική

ενίσχυση και όχι μόνο, όπως περιγράφεται στο παρακάτω Αρθρο 5. Το «Ταμειακό Απόθεμα» θα περιλαμβάνει τα εν λόγω παρακρατηθέντα ποσά μαζί με όλα τα έσοδα και τις αποδόσεις που προέρχονται από την επένδυση των εν λόγω ποσών. Το

Ταμειακό Απόθεμα θα επενδύεται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες περί επενδύσεων που έχουν εγκριθεί από το διοικητικό συμβούλιο του EFSF.

(9) Εάν, μετά την αποπληρωμή όλων των Δανείων που χορηγούνται βάσει των Συμβάσεων Δανειακής Διευκόλυνσης και όλων των Χρηματοδοτικών Μέσων που εκδίδονται ή συνάπτονται από το EFSF, παραμείνουν χρήματα στο Ταμειακό Απόθεμα (περιλαμβανομένων ποσών που αντιπροσωπεύουν τόκους ή επενδυτικά έσοδα του Ταμειακού Αποθέματος), τα ποσά αυτά θα καταβληθούν στους Εγγυητές ως αντάλλαγμα για την έκδοση των Εγγυήσεων τους. To EFSF θα τηρεί λογαριασμούς

γενικού καθολικού και άλλα αρχεία για τα ποσά της Διαχειριστικής Αμοιβής και του αναμενόμενου Περιθωρίου που παρακρατούνται αναφορικά με κάθε Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, καθώς και για το ποσό του συνόλου των Εγγυήσεων που έχουν εκδοθεί από κάθε Εγγυητή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. Οι εν λόγω λογαριασμοί γενικού καθολικού και αρχεία θα επιτρέπουν στο EFSF να υπολογίζει το αντάλλαγμα που οφείλεται σε κάθε Εγγυητή αναφορικά με τις Εγγυήσεις που

εκδίδονται βάσει της παρούσας Σύμβασης και το οποίο θα είναι πληρωτέο αναλογικά σε κάθε Εγγυητή, για τη συμμετοχή του στο σύνολο των Εγγυήσεων που εκδίδονται βάσει της παρούσας Σύμβασης.

(10) Τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης που είναι δυνητικοί Δανειολήπτες δύνανται να ζητήσουν και να συνάψουν Συμβάσεις Δανειακής Διευκόλυνσης μόνο για το διάστημα που ξεκινά την ημέρα θέσης της παρούσας Σύμβασης σε ισχύ και λήγει

στις 30 Ιουνίου 2013 (με την προϋπόθεση ότι είναι δυνατόν να εκταμιευθούν Δάνεια και μετά την ημερομηνία αυτή εφόσον οι σχετικές Συμβάσεις Δανειακής Διευκόλυνσης έχουν συναφθεί πριν τη συγκεκριμένη ημερομηνία).

(11) Μετά την υπογραφή της παρούσας Σύμβασης, τα Μέρη θα συμφωνήσουν για τη μορφή που θα έχουν: (i) οι Εγγυήσεις, (ii) οι Συμβάσεις Δανειακής Διευκόλυνσης, (iii) τα έγγραφα των Χρηματοδοτικών Μέσων, (iv) οι διευθετήσεις για το διορισμό των Εκπροσώπων των Ομολογιούχων, (v) οι συμβάσεις για τη διαπραγμάτευση και εγγραφή στα Χρηματοδοτικά Μέσα και (vi) οι συμβάσεις παροχής υπηρεσιών που θα συναφθούν με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ή οποιονδήποτε άλλο φορέα, ίδρυμα ή πρόσωπο.

3. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΕΩΝ

(1) Πριν από κάθε εκταμίευση Δανείου βάσει μίας Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, η Επιτροπή, συμπράττοντας με την ΕΚΤ, υποβάλει έκθεση στην Ομάδα Εργασίας Eurogroup όπου αναλύεται η συμμόρφωση του αντίστοιχου Δανειολήπτη με τους όρους και τις προϋποθέσεις του Μνημονίου και της (τυχόν) σχετικής Απόφασης του Συμβουλίου. Οι Εγγυητές αξιολογούν την εν λόγω

συμμόρφωση και αποφασίζουν ομόφωνα εάν θα επιτρέψουν την εκταμίευση του αντίστοιχου Δανείου. Το πρώτο Δάνειο που θα διατεθεί στο Δανειολήπτη βάσει άποιας Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης αποδεσμεύεται αμέσως μετά την αρχική

υπογραφή του αντίστοιχου Μνημονίου και δεν αποτελεί αντικείμενο της εν λόγω έκθεσης.

(2) Μετά από αίτημα για καταβολή κεφαλαίων (το «Αίτημα Καταβολής Κεφαλαίων») από κάποιο Δανειολήπτη που τελεί σε συμμόρφωση με τους όρους της αντίστοιχης Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης και που ζητά Δάνειο βάσει αυτής, οι Εγγυητές

(με εξαίρεση το πρώτο Δάνειο) θα μελετούν την έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τη συμμόρφωση του Δανειολήπτη με το Μνημόνιο και την (τυχόν) σχετική Απόφαση του Συμβουλίου. Ενεργώντας ομόφωνα, εάν οι Εγγυητές θεωρήσουν ότι ο

Δανειολήπτης τελεί σε συμμόρφωση με τους όρους για ανάληψη κεφαλαίων βάσει της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης και ικανοποιηθούν με τη συμμόρφωση του με τους όρους και τις προϋποθέσεις του Μνημονίου, τότε ο Πρόεδρος της Ομάδας

Εργασίας Eurogroup ζητά εγγράφως από το EFSF να υποβάλει πρόταση με τους λεπτομερείς όρους του Δανείου που προτείνεται να χορηγηθεί στο Δανειολήπτη, στο πλαίσιο των παραμέτρων της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, του

Μνημονίου, λαμβανομένης υπόψη της βιωσιμότητας του χρέους και των συνθηκών της αγοράς για την έκδοση ομολόγων. Η πρόταση του EFSF θα προσδιορίζει το ποσό το οποίο εξουσιοδοτείται το EFSF να χορηγήσει μέσω Δανείου σύμφωνα με τη

Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης καθώς και τους όρους αυτού, όπως το ποσό του Δανείου, το Καθαρό Ποσό Εκταμίευσης, τη διάρκεια, το πρόγραμμα αποπληρωμής και το επιτόκιο (περιλαμβανομένου και του Περιθωρίου) που σχετίζονται με το

συγκεκριμένο Δάνειο. Εάν η Ομάδα Εργασίας Eurogroup αποδεχθεί την εν λόγω πρόταση, ο Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας Eurogroup θα ζητήσει από το EFSF να κοινοποιήσει μία γνωστοποίηση αποδοχής (η «Γνωστοποίηση Αποδοχής») προς το

Δανειολήπτη όπου θα επιβεβαιώνονται οι όροι του Δανείου.

(3) Το αργότερο αμέσως μετά την υπογραφή της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης, το EFSF θα ξεκινήσει τη διαδικασία για την έκδοση ή σύναψη των Χρηματοδοτικών Μέσων είτε στο πλαίσιο ενός ή περισσοτέρων Προγραμμάτων EFSF είτε όχι και, στο βαθμό που είναι απαραίτητο, θα ζητήσει από τους Εγγυητές να εκδώσουν Εγγυήσεις σύμφωνα με το Αρθρο 2 (παραπάνω), έτσι ώστε το EFSF να έχει επαρκή κεφάλαια όταν χρειάζεται να προβεί στις εκταμιεύσεις βάσει του αντίστοιχου Δανείου.

(4) Εάν χρειάζεται, και πριν την επίδοση της Γνωστοποίησης Αποδοχής, ο Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας Eurogroup γνωστοποιεί στην Επιτροπή και το EFSF εάν κάποιος Εγγυητής τον έχει ενημερώσει ότι ισχύουν για εκείνον οι περιστάσεις του Αρθρου 2(7) και για τη σχετική απόφαση των Κρατών Μελών της Ευρωζώνης. Ο Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας Eurogroup γνωστοποιεί τις αποφάσεις των Εγγυητών στο EFSF, την Επιτροπή και τα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης τουλάχιστον τριάντα (30) Εργάσιμες Ημέρες πριν την ημερομηνία οποιασδήποτε σχετικής έκδοσης ή σύναψης των Χρηματοδοτικών Μέσων.

(5) Κατά την αντίστοιχη Ημερομηνία Εκταμίευσης, το EFSF χορηγεί το αντίστοιχο Δάνειο στο Δανειολήπτη καθιστώντας διαθέσιμο το Καθαρό Ποσό Εκταμίευσης, μέσω των λογαριασμών του EFSF και του αντίστοιχου Δανειολήπτη οι

οποίοι θα έχουν ανοιχτεί στην ΕΚΤ για τους σκοπούς της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης.

4. ΕΚΔΟΣΗ Ή ΣΥΝΑΨΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ

(1) Σε συμμόρφωση με τη χρηματοδοτική του στρατηγική, το EFSF δύναται είτε να εκδίδει ή να συνάπτει ανεξάρτητα Χρηματοδοτικά Μέσα που αποτελούν αντικείμενο Εγγυήσεων είτε να καθιερώσει ένα ή περισσότερα Προγράμματα EFSF

για τους σκοπούς της έκδοσης Χρηματοδοτικών Μέσων που αποτελούν αντικείμενο Εγγυήσεων, τα οποία θα χρηματοδοτήσουν τα Δάνεια σύμφωνα με τους όρους της παρούσας Σύμβασης. To EFSF δύναται να καθιερώσει ένα βασικό ενημερωτικό

δελτίο (το «Βασικό Ενημερωτικό Δελτίο») για κάθε επί μέρους έκδοση Χρηματοδοτικών Μέσων που θα εκδίδεται σύμφωνα με τους τελικούς όρους (οι «Τελικοί Οροι») που περιλαμβάνουν τους λεπτομερείς χρηματοοικονομικούς όρους κάθε έκδοσης. Εναλλακτικά, το EFSF δύναται να καθιερώσει ενημερωτικά τεύχη (τα «Ενημερωτικά Τεύχη») για τους σκοπούς της έκδοσης των Χρηματοδοτικών Μέσων (τα οποία δεν μπορεί να αποτελούν ενημερωτικά δελτία για τους σκοπούς  της Οδηγίας 2003/71/ΕΚ περί Ενημερωτικών Δελτίων). Τα Βασικά Ενημερωτικά Δελτία, οι Τελικοί Οροι, τα ενημερωτικά τεύχη ή άλλα συναφή υλικά που

σχετίζονται με την εισαγωγή ή την κοινοπρακτική αναδοχή Χρηματοδοτικών Μέσων θα αναφέρονται ως: τα «Υλικά της Προσφοράς». Επίσης το EFSF θα εκδίδει τα συναφή συμβατικά έγγραφα που σχετίζονται με τα εν λόγω Χρηματοδοτικά Μέσα.

(2) To EFSF ορίζει γενικούς όρους και προϋποθέσεις για τα Χρηματοδοτικά Μέσα που εκδίδονται ή συνάπτονται από το EFSF. Αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν διατάξεις για την επίκληση των Εγγυήσεων είτε από το EFSF εάν αυτό προβλέψει έλλειμμα πριν την προγραμματισμένη ημερομηνία πληρωμής είτε από τον αντίστοιχο Εκπρόσωπο των Ομολογιούχων (εάν το EFSF δεν προβεί στην προγραμματισμένη καταβολή τόκων ή αρχικού κεφαλαίου βάσει κάποιου Χρηματοδοτικού Μέσου όταν αυτή καταστεί οφειλόμενη). Οι γενικοί όροι και προϋποθέσεις θα διευκρινίζουν ότι δεν υφίσταται επίσπευση των Χρηματοδοτικών Μέσων στην περίπτωση που το Δάνειο ή τα Δάνεια που χρηματοδοτούνται από τα εν λόγω Χρηματοδοτικά Μέσα επισπευστούν ή προεξοφληθούν για οποιοδήποτε λόγο.

(3) Σε σχέση με τη διάρθρωση και τη διαπραγμάτευση των Χρηματοδοτικών Μέσων είτε ανεξάρτητα είτε στο πλαίσιο ενός ή περισσοτέρων Προγραμμάτων EFSF, το EFSF δύναται:

(α) να ορίζει, να συμπράττει και να διαπραγματεύεται με τις διοργανώτριες τράπεζες, τις λοιπές επικεφαλής τράπεζες και τους αναδόχους,

(β) να ορίζει, να συμπράττει και να διαπραγματεύεται με οίκους αξιολόγησης και με τους συμβούλους τους, να τους παρέχει τα απαραίτητα στοιχεία, τεκμηρίωση και παρουσιάσεις ώστε να λαμβάνει τις απαιτούμενες αξιολογήσεις,

(γ) να ορίζει, να συμπράττει και να διαπραγματεύεται με εκπροσώπους πληρωμών, εκπροσώπους εισαγωγής προς διαπραγμάτευση, Εκπροσώπους των Ομολογιούχων, δικηγόρους και λοιπούς επαγγελματίες συμβούλους,

...

[Κομμένο μήνυμα]  Προβολή ολόκληρου του μηνύματος

Ενίσχυση των στρατηγικών ανάπτυξης του αγώνα

Η ώρα που ο τρόμος μας θα πάρει εκδίκηση έχει ήδη φτάσει.

Μπορεί από την μια να υπάρχει μια διάχυτη ανησυχία και ένας κλιμακούμενος φόβος για το αύριο σε ολάκερη την κοινωνία, όμως το παρήγορο είναι πως αυτή η διάχυτη ανησυχία και ο φόβος έχει τρομοκρατήσει τους τρομοκράτες μας.

Ο σχηματισμός μιας υπερδιογκωμένης κυβέρνησης και παράλληλα η διαρκή υποχώρηση και το ξεμπρόστιασμα του Σαμαρά, δείχνουν πως η μάχη έχει ήδη κριθεί και ίσως κερδίσουμε τον πόλεμο. 

Είναι πλέον περισσότερο από βέβαιη η απόγνωση των κυβερνώντων, οι διαλυτικές τάσεις και οι κόντρες διακγωνισμού ανάμεσα σε δοβλέτια και στην Κυβέρνηση και στο ΠΑΣΟΚ, οι οπισθοχωρήσεις μπρος στην αδιαλλαξία του λαού ( ο λαός δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της δύναμης του ακόμη)  και στην άρνηση του να τους νομιμοποιήσει μέσα από άρνηση υποταγής στους φόρους και τα χαράτσια, ώστε αυτή η στιγμή που θα άναβαναν οι μηχανές για την απόδρασή τους από την χώρα, ως μια άλλη Αργεντινή, έχει φτάσει.  

Αυτή η αίσθηση τρόμου είναι που ανάγκασε ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ στο σφιχταγκάλιασμα και στην συνταγματική εκτροπή.

Τώρα πρέπει να γίνουμε πιο αποφασιστικοί.

Τώρα που ο Αρμαγεδδών του Δ’ Ράιχ οπισθοχωρεί  στα λημέρια του, δημιουργώντας  καινούργιο δυσβάστακτο κράτος της Μέρκελ και των σκιάχτρων των προθύμων,

Τώρα που η Σιδηρά κυρία των Γερμανών βιάζεται να κτίσει το δικό της φρούριο ασφαλείας, φοβούμενη τους Γερμανούς συμπολίτες της,  τις εκλογές στην Γαλλία, τις επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα,

Τώρα που οι Λαϊκές δυνάμεις  σε ολάκερη την Ευρώπη συγκροτούνται σε κύματα μυρίων αγανακτισμένων, σε ένα κίνημα βουβής επανάστασης,

τώρα που κτίζονται αντιστάσεις που  προμηνύουν ανατροπές και στρατηγικές ήττες των δυνάμεων ιμπεριαλιστικής κατοχής,

Τώρα που ο λαός μας έχει το θάρρος να λέει " δεν τους πληρώνω, δεν τους νομιμοποιώ" 

Τώρα εμείς δεν πρέπει να κουραστούμε.

Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να παραδώσουν την χώρα μας και εμάς το λαό, βορρά στα αδηφάγα σαγόνια του νέου εκτρώματος Μέρκελ και προθύμων.

Δεν πρέπει να τους αφήσουμε χώρο να κινηθούν, αέρα να αναπνεύσουν.

Ο δικός μας τρόμος, ο δικός μας φόβος, αυτόν που έσπειραν ανάμεσά μας είναι αυτός που τους τρομάζει περισσότερο. 

Πετύχαμε ήδη σημαντικές νίκες.

Οδηγήσαμε σε αποκαθήλωση τα σύμβολα του πολιτικού τους συστήματος στην Θεσσαλονίκη και σε ολόκληρη την χώρα. 

Οδηγήσαμε σε ήττα την Κυβέρνηση Παπανδρέου.

Οδηγήσαμε σε ήττα την αλαζονεία Βενιζέλου.

Ξεμπροστιάσαμε τον Σαμαρά και το δήθεν αντιμνημονιακό του πρόσωπο.

Τους φοβίσαμε τόσο που έντρομοι εκλιπαρούσαν ο ένας τον άλλο να ενωθούν για να αποτρέψουν την τελική τους συντριβή. Έτσι πρόεκυψε η κυβέρνηση Παπαδήμου.

Να είστε σίγουροι πως θα αντιδράσουν πιο βίαια και πιο εκβιαστικά. Γιατί ο τρόμος που νιώθουν τους προκαλεί να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να νιώσουν πιο ασφαλείς.  Και ο τρόμος αυτό και η ανασφάλεια τους θα τους οδηγήσει σε νέα βαρβαρότητα.

Πρέπει να επενδύσουμε πάνω στην ανασφάλεια που νιώθουν. 

Για το λόγο αυτό η πίεση μας πρέπει να γίνει πιο αποφασιστική.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής. Αυτό θα επιφέρει εκνευρισμό αλλά και μεγαλύτερο φόβο. 

Η μάχη που δίνουμε στην καθημερινότητα μας, η μάχη ενάντια στις αποφάσεις και την πολιτική τους, είναι μάχη που δεν χωράει δειλία, δεν χωρά ηττοπάθεια, δεν χωρά μεμψιμοιρία, δεν χωρά λύπηση, δεν χωρά καθυστερήσεις και ΔΕΝ χωρά ήττα.

Τώρα να ξαναγεμίσουμε τους δρόμους,

να αρνηθούμε πιο πεισματικά την νομιμοποίηση τους,

να μην υποκύψουμε σε κανένα εκβιασμό τους και,

να μην επιτρέψουμε σε άλλους να ερμηνεύσουν τα γεγονότα. 

Πρέπει να ηττηθεί το πολιτικό Σύστημα του Οικονομικού Κράτους.  

Έχοντας υπόψη μας, ότι έχουν εκχωρήσει την υπεροχή του Πολιτικού - Κοινωνικού Κράτους στην υποταγή  του στο Οικονομικό Κράτος, πρέπει: 

Την 1^η Δεκέμβρη  να αισθανθούν το μίσος και την αποφασιστικότητα μας, μια καυτή ανάσα πάνω στο σβέρκο τους.

Να αισθανθούν την λαϊκή γκιλοτίνα να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια τους.

Πρέπει να ξεπεράσουμε το ένα εκατομμύριο απεργών και διαδηλωτών την μέρα εκείνη.   

Η βοήθεια όλων είναι σημαντική μα πιο σημαντικό είναι ο κοινός πολιτικός λόγος και ο συντονισμός δράσης. 

Για τους Προσκυνημένους

Είναι καταδικασμένος στην ανυποληψία του ο λαός εκείνος που προσκύνησε τα σύμβολα των κατακτητών του.
Γι’ αυτό απο τότε που στα ιερά μας χώματα πάτησαν οι Ρωμαίοι μέχρι το 1821 ήμασταν σκλάβοι και μη Έλληνες.
Τώρα μας θέλουν Ευρωπαίους αλλά κανείς Έλληνες
Γι αυτό ο Έλληνας στο στόμα των βαρβάρων είναι άνθρωπος μιλά όχι την γλώσσα τους. Αλλά άλλη γλώσσα. Greek  

ΟΧΙ Έλληνες.

Ist zum der Diskreditierung des Volkes verurteilt, die Proskynise die Symbole der Eroberer.
Für diese durch die ' unserer Heiligen Böden Partisan Römer bis 1821 gab Sklaven und Nicht-Griechen.
Nun wollen wir Europäer aber keine Griechen
Warum ist der griechischen in der Mündung der Barbaren, dass ein Mann spricht nicht mit ihrer eigenen Sprache. Aber eine andere Sprache. Griechisch  

Ας τολμήσουμε

Η κρίση στη Δεύτερη Παρουσία του ανθρώπου.

Δεν ξέρω ποιο θα είναι το τέλος του δρόμου, δεν ξέρω αν υπάρχει ο δρόμος,

Αλλά τους ακούς και τους ακούω,

τους βλέπεις και τους βλέπω.  

Σου διηγούνται ιστορίες και πράγματα θαυμαστά που συνέβησαν, συμβαίνουν αυτήν την στιγμή μερικές χιλιάδες μέτρα γης παραπέρα, δίπλα σου.

Μέσα στο σπίτι σου, στην οικογένεια σου, στην δουλειά σους, στους φίλους και στους συγγενείς σου.

Αυτό το παρόν είναι το μέλλον που φτιάχνουν για σένα. Για σένα και για τα παιδιά σου.

Σε ένα δωμάτιο,

στο ίδιο δικό μας και δικό τους δωμάτιο,

σε ένα κοινό τραπέζι κληρονομιάς  από την μια,

Η φτώχεια, ο υποσιτισμός και ο θάνατος,

Η ανεργία συνώνυμη της εργασίας  και οι  λαοί χωρίς μέλλον,

Μας κλέβουν το παρόν,  μας κλέβουν το φως, μας κλέβουν τα χρώματα, μας κλέβουν το σκοτάδι, μας κλέβουν τις αντιθέσεις, μας κλέβουν το όνειρο.

Παιδιά λιπόθυμα στις αυλές του σύγχρονου πολιτισμού τους από την πείνα.

Ανάπηροι γιατί γεννήθηκαν ή γιατί έγιναν ή γιατί τους έλαχε η μοίρα εκλιπαρώντας την ελεημοσύνη τους.

Εργαζόμενοι να συνθλίβονται κάτω από το βάρος ενός χαρτονομίσματος.

Λαοί να σκοτώνονται για την ελευθερία τους.

Τόνοι σκουπιδιών να σαρκάζουν την ύπαρξή τους πάνω από πτώματα παιδιών που πέθαναν για ένα κόκκο σταριού.

  

Στο ίδιο τραπέζι από την άλλη,

Πολυέλαιοι να αστράφτουν, τραπεζαρίες να γεμίζουν τεράστιους κάδους σκουπιδιών, Οι κυρίες απαστράπτουσες να λανσάρουν τα πανάκριβα μοντελάκια τους, τον χρυσό ή τα φο μπιζού  στολίδια πάνω στον μπούστο τους, να μοιράζουν, χαμόγελα, συμπάθεια και ίσως και ένα πιάτο συσσίτιο. 

Οι κύριοι χαμογελαστοί, ικανοποιημένοι από τον «κάματο» της μέρας,  

να σοκάρονται από την φτώχεια σου,

Τα φλας των μηχανών να «ζωγραφίζουν» στο μακιγιαρισμένο τους πρόσωπο το όνειρό σου στα χρώματα του δολαρίου, στα χρώματα του ευρώ, στα χρώματα του πετρελαίου, στα χρώματα του αίματος για τα ….δικαιώματά σου, για την …ελευθερία σου, για να σωθεί  η …πατρίδα, για να μεγαλώσουν τα θησαυροφυλάκια τους.

Ο θάνατος.

Πάνω σε σωρούς από διαμάντια, πάνω σε σωρούς από χρυσό, πάνω σε σωρούς από διαμελισμένα σώματα, πάνω σε σωρούς από ξεριζωμένους, από άστεγους, από παιδιά που σπρώχνονται για ένα κουλούρι ή για λίγο σουσάμι από ένα κουλούρι να ικανοποιήσουν την χυδαιότητα της ύπαρξής τους,

πάνω σε σωρούς από πυραύλους, πάνω σε σωρούς από πετρέλαιο, πάνω σε σωρούς από ναρκωτικά, ένας  αμύθητος όγκος χρήματος,

ένας τεράστιος φόρος αίματος να  πλημμυρίζει τις μπανιέρες τους,

ένα πινέλο αίματος  να χρωματίζει τα παλάτια τους,

στρατιές ειλώτων να γιομίζουν με χρυσαφένια πούπουλα  τα μαξιλάρια τους,

θίασοι από κόλακες και οσφιοκάμπτες, από φρόνιμους και εθελόδουλους να διασκεδάζουν τις ατέλειωτες ώρες χειμώνα των άγριων ενστίκτων τους,

τεράστια κτίρια και ορκισμένους στρατόμπατσους να προστατεύουν  τις φυλακές τους, να προστατεύουν την ματαιοδοξία τους,

Είναι οι άλλοι άνθρωποι.

Οι άλλοι, ίδιοι με εμάς άνθρωποι.

Οι άλλοι που μοιάζουν με μας, άνθρωποι.

Σ’ αυτή την θεϊκή αρμονία του τρόμου και του φόβου των πεινασμένων αντικρίζω

τον ίδιο τρόμο, τον ίδιο φόβο των υπερτραφών μας, που ο πλούτος και η εξουσία τους

δεν μπορούν να κρύψουν την ζωγραφισμένη  στα μάτια τους φρίκη, το μίσος και τον τρόμο για την ώρα που θέλει να ‘ρθει,

Η μια και μόνη σκέψη, η  καρφωμένη στο μυαλό τους χρόνια τώρα

να τους σπρώχνει να υψώνουν όλο και μεγαλύτερα τείχη γύρω τους.

Να φυλακίζονται στις φυλακές τους για να νιώθουν ασφαλείς. 

Με χιλιάδες στρατιώτες, μπάτσους, δημοσιογράφους, καθηγητές πανεπιστημίων, ιερείς και υπηρέτες των θεών τους,

συνδικαλιστές και δημάρχους, χρηματιστές και τραπεζίτες.

Προέδρους, Πρωθυπουργούς, Πολιτικούς, Δικαστές, Στρατηγούς.

Δημοκρατία και Φασισμός, Χούντα και Λαϊκές εξεγέρσεις, γενοκτονίες και δικαιώματα των Πολιτών,

Η προστασία της πατρίδας, η προστασία των Τραπεζών, η προστασία των θέσεων εργασίας, η ανάπτυξη, όλα.

Ό,τι υπάρχει και ό,τι φαντάζεσαι πως υπάρχει  να τους προστατεύουν και εκείνοι να φοβούνται, να τρέμουν την ώρα της Κρίσης στη Δεύτερη Παρουσία του ανθρώπου.

Θα μπορέσουν άραγε κάποια στιγμή οι πεινασμένοι να συμμαχήσουν με την πείνα τους;

Θα μπορέσουν κάποια στιγμή να συμμαχήσουν με τον θάνατο;

Θα μπορέσουν να κάνουν την φτώχεια όπλο, την πείνα τους πυραύλους, το σκοτάδι κρεβάτι τους, το φως πολεμική μηχανή, τον θάνατο αίμα που ρέει στις φλέβες τους;

Πρέπει να μεγαλώσουν τα παραμύθια, να  πληρωθούν καλλίτερα οι χαφιέδες να πληρωθούν με περισσότερα τα ψυχοπαίδια της προπαγάνδας,

Πρέπει να βρεθούν καινούργιοι ένοχοι, περισσότεροι ένοχοι, περισσότερος θάνατος.

Γι’ αυτό χρειαζόμαστε περισσότερους μπάτσους, περισσότερα  χημικά, περισσότερα όπλα, περισσότερο τρόμο, περισσότερα παραδείγματα, περισσότερη τηλεόραση, περισσότερη προπαγάνδα και,

Λιγότερα σχολεία, λιγότερα βιβλία, λιγότερα νοσοκομεία, λιγότερους εργαζόμενους, λιγότερη τροφή, λιγότερα δικαιώματα, λιγότερους πλούσιους, λιγότερα αφεντικά και περισσότερα νεκροταφεία.

Τα πάντα υπερθετικά προς την αντίθεση τους.

Ως πότε θα μας μαθαίνουν το  μέλλον μας, θα αγωνιούμε για το μέλλον που μας έφτιαξαν και εμείς θα περιμένουμε καρτερικά να έρθει.

Ως πότε θα τρέχουμε να προκάνουμε πρώτοι, να φιλήσουμε τα χέρια και τα πόδια του Μεσσία τους, εκείνου που μας δείχνουν, πους μας επέλεξαν για να μας σώσει.

Ως πότε θα είμαστε πιστοί στο ραντεβού με τον φόβο και τον τρόμο που μας όρισαν.

Ως πότε θα σκύβουμε το κεφάλι, θα καμπουριάζουμε, θα κρυβόμαστε για να μην μας δουν,  

Να περνάμε απαρατήρητοι για να μας ξεχάσουν και να αφήνουμε σε κάποιον άλλον, στον δικό τους άλλον, να αποφασίζει για εμάς;

Χωρίς τύψεις, χωρίς ενοχές, μα με την επιθυμία να γίνουμε σαν και αυτούς μήπως και σωθούμε;

Όταν κανείς δεν σώθηκε γιατί κανείς δεν επελέγη από μας για να σωθεί.  

Η ώρα της Δεύτερης παρουσίας είναι η στιγμή που θα αποφασίσουμε να μην πάμε στο ραντεβού.

Είναι η στιγμή που θα ανακαλύψουμε πως δεν υπάρχει Μεσσίας.

Είναι η στιγμή που θα αδειάσουμε από αίμα, και στις φλέβες μας θα κυλάει ο θάνατος.

Είναι η στιγμή, που το σκοτάδι μας θα γίνει προσκεφάλι τους και το φως τους,  το φονικό όπλο στα χέρια μας.

Είναι η στιγμή που θα πάρουμε το πινέλο και την παλέτα και θα ξαναβάψουμε την γη με τα χρώματα μας.

Θα ζωγραφίσουμε ξανά τον άνθρωπο.

Είναι η στιγμή που θα γίνουμε όλοι Ένας, χωρίς αρχηγούς και Δεσποτάδες.

Γι’ αυτό το όραμα ο θάνατος είναι ευλογία και όχι κατάρα.

  

Επιστροφή στο 1936

Του Δημήτρη Καζάκη

Ημέρες του 1936 θυμίζει η Βουλή αυτή την εποχή. Όπως ακριβώς τον Απρίλio του 1936 αναδείχθηκε ως «υπερκομματική» η κυβέρνηση Μεταξά καθ’ υπόδειξη της μεγάλης φίλης και συμμάχου Βρετανίας, αλλά και του τοποτηρητή της βασιλιά Γεωργίου Β’, έτσι αναδεικνύεται και η κυβέρνηση Παπαδήμου. Υπό το κράτος των εντολών και των απειλών των φίλων, συμμάχων και εταίρων της Ελλάδας, συντελείται ένα ανοιχτό πραξικόπημα με την ίδια δικαιολογία: την αντιμετώπιση βαθύτατης εθνικής κρίσεως...


Το 1936 χρειάστηκαν λιγότερο από πέντε μήνες για να βγει ο δήθεν «μεταβατικός» και «υπερκομματικός» πρωθυπουργός Μεταξάς και να εξαγγείλει την πλήρη κατάλυση του κοινοβουλευτισμού. Την εποχή εκείνη ο Μεταξάς δικαιολόγησε την κατευθυνόμενη έξωθεν και άνωθεν πράξη του ως εξής:

«Η κυβέρνησίς μου, η τελείως ακομμάτιστος, κληθείσα είς την αρχήν τον Απρίλιον του έτους τούτου και διαγνώσασα ευθύς εξ αρχής τους κινδύνους τους οποίους διέτρεχεν η ελληνική κοινωνία και ευθύς εξ αρχής αποφασισμένη να λάβη άπαντα τα μέτρα τα οποία εξήγγειλε διά των προγραμματικών αυτής δηλώσεων, τα αποσκοπούντα εις την ηθικήν και υλικήν βελτίωσιν απάσης της κοινωνίας και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών και των πενεστέρων εν γένει τάξεων, εις μάτην ήλπισεν ότι θα είχεν έκθυμον και ειλικρινή την υποστήριξιν των πολιτικών κομμάτων εις τον υπέρ της ελληνικής κοινωνίας αγώνα της, μολονότι και εις υποχωρήσεις και συγκαταβάσεις προέβη προς τα αντιμαχόμενα ταύτα κόμματα, τα οποίας υπό άλλας περιστάσεις δεν θα έκαμνε».

Με άλλα λόγια ο Μεταξάς κατέλυσε τότε τον κοινοβουλευτισμό για να διατηρήσει η κυβέρνησή του τον «ακομμάτιστο» δήθεν «εθνικό» χαρακτήρα της, ο οποίος κινδύνευε από τις κομματικές αντιδικίες και υπονομεύσεις. Κρατήστε το αυτό επειδή θα σας χρειαστεί για να καταλάβετε πού πάνε τα πράγματα.

Με το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμ. 109/2011 της 11ης Νοεμβρίου ο κ. Κάρολος Παπούλιας θεσμοθετεί το σημερινό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με ανάλογο τρόπο που ο βασιλιάς Γεώργιος τον Απρίλη του 1936 διόριζε πρωθυπουργό τον Ι. Μεταξά. Το συγκεκριμένο Π.Δ. αναφέρει τα εξής:

«Έχοντας υπ’ όψιν:

1. Τις διατάξεις των άρθρων 35 παρ. 2 περίπτ. α, 38 παρ. 1 εδάφ. τρίτο, 37 παρ. 1 και 37 παρ. 3 εδάφ. τρίτο του Συντάγματος.

2. Το 108/2011 π.δ. “Αποδοχή παραίτησης του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου του Ανδρέα”.

3. Τη διαπιστωθείσα συμφωνία των κομμάτων που διαθέτουν στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών για το σχηματισμό Κυβέρνησης, αποφασίζουμε:

Διορίζουμε Πρωθυπουργό το Λουκά Παπαδήμο του Δημητρίου».

Βέβαια, οι διατάξεις του συντάγματος που αναφέρει ο κ. Παπούλιας δεν του δίνουν καμιά αρμοδιότητα να διορίσει εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό, ούτε προβλέπουν κανενός είδους «μεταβατική» κυβέρνηση, πέρα από τη ρητή απαίτηση για δημιουργία υπηρεσιακής με μόνο σκοπό τη διενέργεια εκλογών. Ούτε βέβαια η σύμφωνη γνώμη των κομμάτων με πλειοψηφία στη Βουλή αποτελεί άλλοθι ή νομιμοποιητική βάση αυτού του πραξικοπήματος.

Κοινοβουλευτική χούντα

Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, ο διορισμένος πρωθυπουργός, εμφανίστηκε στη Βουλή για να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στις προγραμματικές του δηλώσεις και είπε τα εξής:

«Η απόφαση των αρχηγών των τριών κομμάτων που υποστηρίζουν την παρούσα κυβέρνηση και μετέχουν στη σύνθεσή της, όπως αυτή η απόφαση αποτυπώθηκε στις διαβουλεύσεις υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποτελεί σημαντικό βήμα συναίνεσης και συνεννόησης για τη σωτηρία της χώρας. Μετά από μία μακρά και δύσκολη περίοδο αμφισβητήσεων, εντάσεων και αβεβαιοτήτων, η συμφωνία των τριών κομμάτων, ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ, να συγκροτηθεί κυβέρνηση συνεργασίας με σαφή σκοπό και συγκεκριμένη εντολή, έχει ιδιαίτερη σημασία για την επίτευξη βασικών εθνικών στόχων.

Δημιουργεί προϋποθέσεις για την αποκατάσταση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας, την ενδυνάμωση της κοινωνικής και εθνικής συνοχής, την εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Ελλάδας που αποσκοπούν στην υπέρβαση της κρίσης και στη διάσωση της οικονομίας».

Και συνέχισε: «Έχω πλήρη συνείδηση της τιμής που μου γίνεται, αλλά και της ευθύνης που επωμίζομαι. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, καθώς και τους προέδρους των τριών κομμάτων που τη στηρίζουν, για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπό μου».

Εδώ ξεχωρίζουν τα εξής:

1. Πρώτον, ο κύριος αυτός δεν πήρε και ούτε μπορούσε ποτέ να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, εκτός αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι μονάρχης και δεν το ξέρουμε.

2. Δεύτερον, κανενός είδους απόφαση ή συναίνεση των αρχηγών δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαϊκή εντολή, εκτός κι αν οδεύουμε ολοταχώς προς δικτατορία. Πράγμα που εμφανώς πολλοί από το επίσημο πολιτικό σύστημα εύχονται φανερά.

3. Τρίτον, αν δημιουργήθηκε αυτή η κυβέρνηση στη βάση της «εθνικής συνεννόησης» και με σκοπό «την επίτευξη βασικών εθνικών στόχων», τότε οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που διαφωνούν ριζικά τι είναι; Αντεθνικές; Κι αν η κατάφωρη παραβίαση και ουσιαστική κατάλυση του συντάγματος έγινε για να επιτευχθούν αυτοί οι «εθνικοί στόχοι», τότε πού οδηγούμαστε; Το 1936 με τις ίδιες προφάσεις ο Μεταξάς χρειάστηκε λιγότερο από πέντε μήνες για να οδηγήσει τη χώρα σε ανοιχτό καθεστώς φασιστικής δικτατορίας. Στον κ. Παπαδήμο και τις δυνάμεις που τον ανέβασαν στην κυβέρνηση πόσο θα χρειαστεί;

Δεν πρέπει να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία. Η κυβέρνηση αυτή της «εθνικής συνεννόησης» δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για να οδηγήσει στην επίσημη πτώχευση και σε καθεστώς χούντας. Οι δυνάμεις των αγορών, των κερδοσκόπων, των τοκογλύφων και του πολιτικού τους προσωπικού έχουν πειστεί ότι η επερχόμενη ολοσχερής κατάρρευση της Ελλάδας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά παρά μόνο με χούντα, με ανοιχτή δικτατορία.

Κι όπως οι περισσότερες χούντες στην Ιστορία, έτσι και η σημερινή ξεκινά με τον ίδιο τρόπο: με την επίκληση έκτακτων συνθηκών και «εθνικών στόχων», καθώς και με την προσπάθεια να ντυθεί με κοινοβουλευτικό μανδύα. Μόνο που παλιά, σε εποχές όπου οι αγορές και οι τράπεζες δεν είχαν το μέγεθος και την οικονομική δύναμη να αλώνουν από μόνες τους τα κράτη και τις κοινωνίες, χρειάζονταν μελανοχίτωνες στρατιωτικούς. Ενώ σήμερα κάνουν κάτι διαφορετικό: αντικαθιστούν απλώς τους πολιτικούς - ανδρείκελα με απευθείας τραπεζίτες (τεχνοκράτες) που δεν χρειάζονται λαϊκή έγκριση ή εντολή.

Μην ανησυχείτε, δεν χρειάζεται σήμερα να κατεβάσουν τα τανκς στους δρόμους. Δεν τους χρειάζεται και ούτε έχουν εμπιστοσύνη στις ένοπλες δυνάμεις. Στόχος τους είναι να κρατήσουν έναν εικονικό κοινοβουλευτισμό υπό ειδικές έκτακτες συνθήκες, χωρίς κανενός είδους προσφυγή στις κάλπες μέχρις ότου ολοκληρωθεί το θεάρεστο και «εθνικό» έργο τους. Δηλαδή η ολοκληρωτική διάλυση και κατεδάφιση του εθνικού κράτους προκειμένου να λεηλατηθεί η χώρα, να διασπαστεί η εθνική της επικράτεια και να ξεπουληθεί σε επίδοξους επενδυτές.

Η σιδερένια πυγμή

Τώρα, αν ο λαός συνεχίσει την «ανταρσία» του, όπως τη χαρακτήρισε ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου ως τυπικός δικτάτωρ, τότε δεν το έχουν σε τίποτε να προχωρήσουν σε αναστολή και των τελευταίων λαϊκών ελευθεριών που έχουν απομείνει: το δικαίωμα στις συγκεντρώσεις, τις διαμαρτυρίες, τα συλλαλητήρια και την ελευθεροτυπία.

Στο κάτω - κάτω της γραφής το λένε ανοιχτά. Να τι είπε στις 13.11 στη ΝΕΤ ο Χρυσοχοΐδης: «Υπήρχε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο η προηγούμενη κατάσταση. Είχαμε οδηγηθεί σ’ ένα μεγάλο αδιέξοδο και είναι προφανές ότι δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε να κουβαλάμε μόνοι ένα τόσο μεγάλο φορτίο, το οποίο απαιτούσε από την πρώτη στιγμή μια ευρύτερη συναίνεση». Τώρα πλέον, με τη νέα κυβέρνηση, στέλνεται, σύμφωνα με τον υπουργό, «ένα μήνυμα ισχυρό εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας προς τους εταίρους μας κυρίως, αλλά και στον ελληνικό λαό, ότι εδώ πια πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια εθνικής εμβέλειας». Αρκεί βέβαια να μην έχει λόγο ο ίδιος ο λαός. Το «ισχυρό μήνυμα εμπιστοσύνης» είναι ακριβώς το ίδιο που στέλνει πάντα η σιδερένια πυγμή της πιο αδίστακτης εξουσίας.

«Οποιοσδήποτε δίνει μάχες οπισθοφυλακής και μάλιστα ανόρεκτες μάχες οπισθοφυλακής, επιχειρώντας να κρατήσει κατακτήσεις ή κεκτημένα ή αντιλήψεις παλαιές, δεν υπάρχει, θα πεθάνει όλη αυτή η πραγματικότητα. Έχει πεθάνει ήδη κατά τη γνώμη μου», τόνισε ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Με άλλα λόγια όποιος ελπίζει ότι ο μισθός και η σύνταξή του αποτελεί αναπαλλοτρίωτη κατάκτηση ή κεκτημένο πλανάται πλάνην οικτράν. Ξαναγυρίζουμε σε εποχές όπου η φτώχεια, η γενικευμένη ανέχεια και η διαρκής αβεβαιότητα αποτελούν βασική κινητήρια δύναμη της οικονομίας και της κοινωνίας στο σύνολό της.

Απαγορεύονται το «Όχι», το δημοψήφισμα, οι εκλογές!

Πόσο απέχουν όλα αυτά από το να λειτουργήσουν ως δικαιολογία κατάλυσης ακόμη και των ελάχιστων δημοκρατικών ελευθεριών που έχουν απομείνει; Άλλωστε στην κυβέρνηση συμμετέχει μια δύναμη που ανοιχτά έχει μιλήσει για την ανάγκη αναστολής τους.

Θυμάστε τον κ. Καρατζαφέρη που ζητούσε την εποχή της μαθητικής εξέγερσης επί Γρηγορόπουλου (2008) την επίκληση του άρθρου 11 του συντάγματος, το οποίο για λόγους «εθνικής κρίσης» δίνει τη δυνατότητα επιβολής στρατιωτικού νόμου; Σήμερα το κόμμα του Καρατζαφέρη συμμετέχει με δοτούς υπουργούς στη νέα κυβέρνηση με ήθος, ποιόν και αντιλήψεις που θα ζήλευαν οι φασίστες του Μεσοπολέμου.

Βέβαια, για να μην τους αδικούμε, δεν έχουν κανένα πρόβλημα σήμερα με τον κοινοβουλευτισμό όπως λειτουργεί σήμερα. Αυτό με το οποίο έχουν πρόβλημα είναι ο λαός και το γεγονός ότι μπορεί να πιέσει τόσο αφόρητα την πολιτική κατάσταση ώστε η κυβέρνηση Παπαδήμου να καταρρεύσει πριν καν πει κύμινο. Δεν τους αρκεί που αφαίρεσαν κάθε δυνατότητα στον λαό να πει τη γνώμη του. Ούτε δημοψήφισμα ούτε εκλογές μπορούν να γίνουν όσο η συντριπτική πλειονότητα του λαού είναι αποφασισμένη να πει «Όχι» σε ό,τι συμβαίνει.

Το μόνο δικαίωμα που έχει ο λαός μέσα στην ευρωζώνη και υπό καθεστώς νέας κατοχής είναι να λέει «Ναι». Κι αν δεν είναι διατεθειμένος να υποκύψει σε έξωθεν και άνωθεν «υποδείξεις», τότε του αφαιρούν τον λόγο. Ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Σαμαράς, ο κ. Καρατζαφέρης και ο πολιτικός συρφετός που τους ακολουθεί ξέρουν καλύτερα από τον λαό. Κι αν ο λαός δεν υποκύψει στην καταδίκη του; Τότε υπάρχει μόνο μια λύση. Την προετοιμάζουν από τώρα οι εγχώριοι στυλοβάτες της νέας κατοχής. «Τα Νέα» (15.11), στο κύριο άρθρο τους με τίτλο «Αφήστε τον να κυβερνήσει», επισημαίνουν:

«Υπάρχουν αποθαρρυντικές ενδείξεις για το πεδίο δράσης της κυβέρνησης Παπαδήμου. Οι επικεφαλής των κομμάτων που τη στηρίζουν προέβησαν σε δηλώσεις ή κινήσεις που μπορεί να εκληφθούν ως διάθεση υπερφαλάγγισής της. Το έκαναν προτού καν ο πρωθυπουργός αναγνώσει τις προγραμματικές δηλώσεις. Ασφαλώς ήταν τυπικό δικαίωμά τους. Αλλά ήταν και πρέπον; Η κυβέρνηση είναι προϊόν της δικής τους βούλησης και συντίθεται από πρόσωπα τα οποία οι ίδιοι επέλεξαν. Για να πετύχει, ως προϋπόθεση έχει το “καθαρό τραπέζι”. Χωρίς σκιές κηδεμονίας ή υποκατάστασής της. Έπραξαν ορθώς όταν επέλεξαν τον Λουκά Παπαδήμο. Θα πράξουν ορθότερα αν τον αφήσουν να κυβερνήσει».

Δεν σας θυμίζουν τα λόγια του διαγγέλματος Μεταξά την 4η Αυγούστου του 1936; Τι επικαλέστηκε ο Μεταξάς για να καταργήσει και τυπικά τον κοινοβουλευτισμό; Την έλλειψη της εκθύμου και ειλικρινούς υποστήριξης των πολιτικών κομμάτων. Τι επικαλείται ο κ. Ψυχάρης; Τα ίδια. Από τις ίδιες στήλες όπου ο προκάτοχός του Γ. Λαμπράκης το 1936 εκβίαζε ανοιχτά το κόμμα των Φιλελευθέρων να στηρίξει με κάθε τρόπο τον Μεταξά, τον οποίο μάλιστα εκθείαζε σε βαθμό κακουργήματος. Ίδια συμφέροντα, ίδιες εφημερίδες με ίδιο ρόλο. Ίδιες μέθοδοι, ίδιες πολιτικές ιδεολογίες σε διαφορετικές εποχές.

Με την ψήφιση των προγραμματικών δηλώσεων της δοτής κυβέρνησης του διορισμένου πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου θα συντελεστεί ένα ανοικτό πραξικόπημα για το οποίο ένοχοι είναι ο Πρόεδρος της κατ’ όνομα Δημοκρατίας, οι πολιτικοί αρχηγοί και οι βουλευτές που ψήφισαν. Πρόκειται για ένα πραξικόπημα με κοινοβουλευτικό μανδύα που εισάγει τη χώρα σε καθεστώς ανωμαλίας και πλήρους ανομίας προκειμένου να συντριβεί ο λαός και να ξεπουληθεί η περιουσία του, δημόσια και ιδιωτική.

Το πραξικόπημα αυτό δεν πρέπει να περάσει. Δεν είναι κάτι δευτερεύον ή ασήμαντο. Όποιος σκέφτεται έτσι ουσιαστικά συμπράττει σε ένα διαρκές εθνικό έγκλημα. Το πραξικόπημα αυτό και οι πρωτεργάτες του πρέπει να κληθούν οπωσδήποτε να δώσουν λόγο και να δικαστούν από τη μόνη σήμερα αληθινή αντιπολίτευση: τον ίδιο τον λαό.

Ηλίας Ηλιού: «Η υπέροχη αντίστασις του λαού μας»

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Σε μια ανάλογη περίοδο με τη σημερινή, το 1965, όπου δοτές πραξικοπηματικές κυβερνήσεις με κοινοβουλευτικό μανδύα προετοίμασαν την ανοιχτή δικτατορία της επτάχρονης χούντας, ένας από τους παλαίμαχους κοινοβουλευτικούς της Αριστεράς, ο Ηλίας Ηλιού, προειδοποιούσε:

«Η πρόσφατος ιστορία του τόπου μας μάς έδωσεν ένα διπλούν δίδαγμα. Κατά το 1925, επί Παγκάλου, και κατά το 1936, επί Μεταξά, προηγήθη η προσπάθεια “θυσιαζομένων” ανθρώπων να δώσουν εις την εκτροπήν κοινοβουλευτικόν μανδύαν, ώστε τάχα να αποφευχθή η ανοικτή εκτροπή. Απλώς ητίμασαν την Δημοκρατίαν, ητίμασαν την εντολήν των, δεν επρόλαβαν τίποτε, ήνοιξαν διάπλατα την θύραν εις την ανωμαλίαν εκείνοι οι οποίοι επροφασίσθησαν ότι, υποτασσόμενοι εις αυτήν, θα αποτρέψουν να γίνη επίσημος, να επιβληθή επισήμως. Η ανωμαλία αντιμετωπίζεται με την ανοικτήν καταγγελίαν και με την συσσωμάτωσιν των πιστών εις την εντολήν που έλαβον βουλευτών και όλου του λαού δια να αντιταχθούν κατά πάσης ιδέας καταλύσεως της λαϊκής κυριαρχίας.

Μόνον η ενιαία, με ειρηνικόν χαρακτήρα, κινητοποίησις και πάλη των λαϊκών μαζών, αυτή η υπέροχη αντίστασις του λαού μας είναι εκείνη η οποία περισώζει και σταματά και αποκρούει αυτήν την κατάλυσιν των ελευθέρων θεσμών. Η ανωμαλία δεν αντιμετωπίζεται με την μεταμφίεσίν της εις δήθεν ψευδοομαλότητα. Δεν αντιμετωπίζεται με κοινοβουλευτικούς μανδύας. Άλλωστε δεν ξέρει κανείς εάν ο κοινοβουλευτικός μανδύας ήτο ο επιδιωκόμενος ή πρωθυπουργικά και υπουργικά ιματίδια...».

Έτσι μιλούσε ο Ηλίας Ηλιού, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΕΔΑ, στη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της δοτής κυβέρνησης Τσιριμώκου το 1965. Και είχε δίκιο. Η εκτροπή με κοινοβουλευτικό μανδύα δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να προετοιμάσει την ανοικτή εκτροπή της επτάχρονης χούντας. Η Αριστερά και οι δημοκρατικές δυνάμεις της εποχής αιφνιδιάστηκαν επειδή δεν πήραν στα σοβαρά την όλη υπόθεση και έτσι οδήγησαν τον λαό στη σφαγή. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.

Οι ηγεσίες της κοινοβουλευτικής Αριστεράς μιλούν για «μαύρο μέτωπο» (ΚΚΕ) και για «καταπάτηση της λαϊκής κυριαρχίας» (ΣΥΝ), αλλά δεν κάνουν απολύτως τίποτε γι’ αυτό που έλεγε ο Ηλιού: «Η ανωμαλία αντιμετωπίζεται με την ανοικτήν καταγγελίαν και με την συσσωμάτωσιν των πιστών εις την εντολήν που έλαβον βουλευτών και όλου του λαού διά να αντιταχθούν κατά πάσης ιδέας καταλύσεως της λαϊκής κυριαρχίας».

Οδηγούν ξανά τον λαό στη σφαγή με την ελπίδα να τους δοθεί η δυνατότητα να αυξήσουν τα εκλογικά τους ποσοστά. Πάσχουν από τέτοιον βαθύτατο «κοινοβουλευτικό κρετινισμό», που εξακολουθούν ακόμη να πιστεύουν ότι το κυρίαρχο σύστημα θα επιτρέψει ελεύθερες εκλογές και ελεύθερες δημοκρατικές διαδικασίες.

Δεν είναι όμως όλα χαμένα. Σε αντίθεση με την περίοδο πριν από τη χούντα, ο λαός σήμερα δεν περιμένει και πολλά από τις ηγεσίες των κομμάτων. Έχει ήδη αρχίσει να κινείται παρά και ενάντια στις πολιτικές ηγεσίες. Συγκροτεί, κυρίως από τα κάτω, τις δικές του συσπειρώσεις, συμπαρατάξεις και συμμαχίες. Δεν πρόκειται να περιμένει πότε θα ξυπνήσουν οι πολιτικές ηγεσίες. Ξέρει να κατακτά τη δική του ενότητα μόνος του. Το απέδειξε την 28η Οκτωβρίου. Θα το αποδείξει και την 17η Νοεμβρίου, που φέτος είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ
http://topontiki.gr